Bulunduğunuz Kategori: Animasyon

“Ailemi paramparça eden bir devrime ayak uydurmayı başarmış, bir savaştan sağ çıkmıştım ve şimdi uyduruk bir aşk hikayesi sonum olacaktı.” - PERSEPOLİS

Her sene yüzlerce film çekiliyor. Kimisi çok izleniyor, kimisi silinip gidiyor ve zaman kaybı olarak görülüyor. O kadar çok film ismi duyuyoruz ki hangisini izleyeceğimiz karar vermek büyük sorun yaratıyor. Haliyle filmlere karşı da ön yargılarımız oluştu.
Bahsedeceğim film animasyon fakat çocukların izleyeceği türden değil. Yani hemen animasyon diye yüz çevirmeyin. Bu tam anlamıyla yetişkinler için bir film. Animasyonu çocuk tarzı olarak görenlere büyük bir cevap niteliğinde.

“Hep birlikte yarına gidelim..” – The Croods

Animasyon filmi dendiği zaman yaş sınırı, konusu veya metrajı ne olursa olsun izlemem gereken bir sinema/film türüdür diyebilirim. Ve son zamanlar da izlediğim animasyonlar arasın da kendine “en iyi 5 animasyon filmi” kategorisin de yer edecek “The Croods” filmini izlemenizi tavsiye ederim. Filmin başrol oyuncularının seslendirmeleri Nicolas Cage ve Emma Stone tarafından yapılmış 98dk’lık her yaştan izleyiciye hitap eden bir film olduğunu çok rahat söyleyebilirim.

Film Dünya’nın ilk çağlarını, daha kıtaların yeni oluşmaya başladığı zaman ki mağara adam ailesi olan Crood’ları anlatıyor. Crood ailesi otoriter ve güçlü aile reisi olan baba Grug (Nicolas Cage) tarafından uzun süredir korunmakta ve hayatta kalmaktadır. Diğer komşuları mamut tarafından ezilmiş, dev sivri sinek tarafından adeta çöp şiş gibi sokulmuş ve nezleden ölmüşlerdir Crood ailesi için her “yeni şey“ kötüdür. Hayatlarını bir mağara da sürdüren Crood’lar 3-5 gün de bir acıktıkları zaman dışarı çıkar ve avlanırlar ki bu avlanma süreci de çok eğlenceli diyebilirim. Fakat alienin bu durumundan rahatsız olan tek kişi Grug’un büyük kızı Eep (Emma Stone). Saklanmak yerine dışarıda olmayı, öğrenmeyi ve keşfetmeyi tercih ediyor.

“Ben kötü adamım ve bu iyi bir şey. Asla iyi adam olmayacağım ve kötü bir şey değil. Yerinde olmak istediğim başka biri yok.”

Ne zamandır böyle keyifli bir animasyon filmi izlemiyordum. En son izlediğim Brave filmi güzel ve keyifliydi ama bu film bambaşka bir şey olmuş. İzlediğin en iyi animasyon filmler arasında ilk 3 sıraya rahatlıkla yer edindi bile kendine. Bu şekilde düşünmemin nedeni hiç şüphesiz konusu olsa gerek. 90’lı yıllarda çocukların çoğu atari salonlarında vaktini geçirirdi. Zamanla atarilerin eve girmesiyle salonlara olan ilgi azaldı. 2000’li yıllarda ise evlere bilgisayar girmesiyle atari devri kapandı. Ralph, bizlere o unuttuğumuz yılları hatırlattı.

Böyle bir senaryo nasıl ortaya çıkmış diye düşünmeden de edemedim açıkçası. Hayal gücünü baya zorlayan bir animasyon olmuş. Atari salonu kapandığı zaman, oyun karakterleri ne yapıyorlar hiç düşündünüz mü?

“Kaderimiz içimizde yaşar. Sadece bunu görecek kadar cesur olmanız gerekir.” - Brave

Birkaç haftadır kendisinden sıkça söz ettiren animasyonu sonunda izleyebildim. Bu güne kadar izlediğim ve beğenmediğim animasyon filmi yok sanırım. 2013 En iyi animasyon ödülünü alan Brave için hak etti hak etmedi tartışmaları yapılırken merakla filmi seyretmeye başladım. Görselliğin kalitesinden mi nedendir bilinmez ama izlerken sizi baya bir kendine çekiyor ve sıkılmadan keyifli bir hikayeye ortak oluyorsunuz. Ailecek izlenecek bir film arıyorsanız eğer bu film tam size göre normalde yazının son cümlesinde tavsiye yaparım ama bu filmde bir farklılık yapalım. :))

Kendine özgür bir hayat çizmiş, okçuluğu seven ve söz dinlemeyen prenses Merida’nın kuralcı annesi ile başı beladadır. Kraliçe Elinor, devamlı kızına bir prensesin dikkat etmesi gereken kuralları öğretmeye çalışıyor.

Şirinler New York’a Gelirse Neler Olur Sizce?

Çocukluğumuzun vazgeçilmez çizgi filmi şirinler.. Çoğu zaman başlasın diye televizyon başında saatlerce beklerdik. Aslında bu sadece Şirinler için değil Tom ve Jerry, Tweety, Taş devri ve isimleri aklıma gelmeyen diğer çizgi filmler içinde geçerli bir durumdu. Ama şuan bile televizyonda gösterilse hiç sıkılmadan karşısına geçip keyifle izleriz sanırım.

Neyse sanırım konuya dönsem iyi olacak. Yıl 2011.. Şakacı, Sakar, Gözlüklü, Güçlü, Şirine, Şirin baba ve diğer şirinler.. Gene her zaman ki gibi çalışkan ve planlılar. Ama tabi yıllar geçse de bizim şirinler gene aynı. Sakar şirinimiz gene her şeyi yüzüne gözüne bulaştırmayı başarıyor tabi ki. Bu konuda hiçbir Şirin onun eline su dökemez :DHiçbir zaman “dur” kelimesinden anlamayan söylenenin tam tersini yapan Sakar şirinimizin yaptığı hata nedeni ile