Merhabalar efenm. Uzun zamandır uzak kaldım filmlerden. Ama geçenlerde Ata Demirer’in son yapımı olan Berlin Kaplanı’nı izleme fırsatına kendime görebildim çok şükür.

Ata Demirer’in şov dünyası için yapmış olduğu çalışmalarını oldum olası çok sever, beğenir ve takip etmeye gayret ederim. Çünkü adamın şaka ve duygu arasında bizlere yaşatmış olduğu ince bir çizgi var. Aslında bunu gayet iyi başarıyor. İzleyiciye duygularını göstermede bir nevi yetenekli bir oyuncu. Bu yüzden heyranım kendisine.

Şahsen filmin oyuncu kadrosunu çok beğendim. Hepsi izleyicilerimize tanıdık yüz olarak görünen bilindik simalar. Özellikle son dönemlerde adını sıkça duyar olduk ki beğendiğim ve gayet samimi bulduğum oyuncumuz, Nihal Yalçın’da (Elvan) yapımın kadrosunda bulunuyor.

Neyse daha fazla çene çalmadan, konuya gelecek olursak eğer;
Filmimiz, Almanya’nın Berlin kentinde yaşamını sürdürmeye çalışan, boksörümüz Ayhan Kaplan (Ata Demirer) ve onun yakınları üzerine kurgulanmış bir şekilde geçiyor. Kaplan’ın koçu, kendisini daha önce de Eyvah Eyvah 2 de gördüğümüz Tarık Ünlüoğlu. (Cemal) Bunun dışında ise, Kaplan kederli boksör hayatının yanında, iri vücudunun avantajından dolayı da ara ara gece kulüplerinde korumalık yapıyor. Bir süre sonra Ayhan ve Koçu Cemal ikilisinin işleri artık eskide olduğu gibi normalinde gitmemektedir. Boksörümüz yaşından ötürü artık hamlanmış ve eski performansını uzun süre boyunca koruyamamaktadır. Buna karşın işler bu noktadan sonra farklı bir hal alır ve artık Ayhan Kaplan & Koç Cemal ikilisi için dar günler böylelikle başlamış olur. Lakin Ayhan’ın bu zor zamanlardan çıkabilmesi için kurtuluşu aslında Memleketi yani Türkiye’dir.

Son olaraktansa şöyle ki;

Özellikle Aile bağlarına vurgu yapmayı da iyi başarabilmiş Komedyenimiz. Bir yandan ise Ata Demirer’in Almanya hakkında ki ince esprileri de şahane olmuş. Hele ki o köpekleri gezdirdikten sonraki “Dakik Alman” olayına çok güldüm. Bunun yanında Almancı şivesi harika. Zaten şivesi ile yaptığı konuşmalar kırıp geçirdi beni. Ayrıca çekimlerin Almanya’da olduğu kısımlarda bölgeler izleyiciye sanki bir tanıtım gibi gösteriliyor ama bu aslında hoşuma gitti. Yani şahsen oraları biraz gezmiş kadar oldum herhalde.

Her ne kadar film biraz olayları hızlı bir şekil de geçse de aslında yine de her şeyiyle bir nevi izlenilebilir olduğunu cidden ispatlayan bir yapım olmuş. Eğer şu sıralar “beni güldürecek yerli bi film yok mu yahu?” derseniz, Berlin Kaplanı’nı daha fazla kendinizden mahrum bırakmayın. Bana göre son zamanlarda sinemamıza uğrayan ve bizlere tebessüm ettirebilmeyi başaran filmlerimizden birisi.